μενδίται

μενδῑται, οἱ (Α)

τα μέλη τής μίνδιος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μίνδις «σύνδεσμος επιτρόπων για τη φροντίδα ενός μνημείου» + κατάλ. -ίτης, με τροπή τού πρώτου -ι- σε -ε-].